Azuurblauw
Door: Miriam en Theo
Blijf op de hoogte en volg Theo en Miriam
29 Augustus 2018 | Verenigde Staten, Chemult
Maandag 27 augustus 2018
Vandaag zijn we vroeger dan anders op pad gegaan, het waaide behoorlijk en de camping was niet van dien aard om nog gezellig koffie te blijven drinken.
Nog een stukje naar het zuiden gereden, niet te ver, 100 km.
Onderweg getankt, er past meer dan 200 liter in de camper. We tanken hier gallons (= 3,78 liter) en dit kost $ 3,319 per gallon. Dit komt neer op $ 0,88 per liter.
Niet vreemd dat hier alleen maar gigantisch grote auto’s rijden.
Nu staan we weer op een wat vriendelijkere camping, met een grasveldje erbij onder grote pijnbomen. De eekhoorntjes Knabbel en Babbel scharrelen heen en weer. We hebben wat pinda’s neergelegd die ze gezellig op komen knabbelen.
Theo en Kees zijn nog een stukje gaan wandelen, maar daar is hier niet echt de gelegenheid voor. Een stuk langs de weg is niet zo leuk lopen. De Amerikanen doen alles met de auto.
Verder hebben we lekker van de zon genoten, met een boekje en een puzzeltje erbij.
Dinsdag 28 augustus 2018
Het is koud geweest vannacht. Als we om 07.15 uur opstaan is het nog -1 graden Celsius. Dus de kachel maar even opgestart. Gisteren hadden we al bekeken hoe deze aangestoken moet worden. Hij gebruikt gas om te verwarmen, we hebben een grote gastank aan boord, en elektriciteit nodig voor een ventilator. Een half uurtje is voldoende, daarna komt de zon alweer tussen de big Pines door. We hebben dus lekker buiten kunnen ontbijten.
Voor morgen hebben een volgende camping gepland 175 km verder naar het noord-westen. Toch weer een beetje terug naar boven. We kunnen een telefoon gebruiken in het douchegebouw. Worden vriendelijk te woord gestaan en kunnen morgen komen, dan hebben ze nog wel twee plekken naast elkaar voor twee dagen. Als het niet naast elkaar hoeft wel tot 7 september. We spreken af om het niet vast te leggen, maar dat we wel willen komen. Vanaf die camping kunnen we eventueel uitstapjes maken naar de kust.
Maar nu eerst weer op pad. Het doel voor vandaag is het Crater Lake, een van de natuurwonderen in het vulkanische land van Oregon. Een meer van 600 meter diep en ontstaan na een uitbarsting 7700 jaar geleden. De bergtop is eraf geblazen en daarna gedurende honderden jaren gevuld met gesmolten sneeuw en regenwater.
Het is niet ver van de camping, ongeveer 45 miles. Op de receptie heeft men ons het advies gegeven naar de noordelijke ingang te gaan en ‘clockwise’ om het meer te rijden. Dan is het eenvoudiger te stoppen voor het uitzicht over het meer.
Op de Highway slaan we rechtsaf en komen op een weg terecht die eindeloos lijkt te zijn. Kaarsrecht en dat minstens 20 miles (32 km) lang. Aan het eind zie je de weg nog net weer klimmen. We rijden toch ook weer door verbrande bosgebieden. Het is echt wel indrukwekkend, maar tegelijkertijd ook triest om te zien. Verder rijden we door een stuk woestijn. Als de camper even stilstaat zien we heel, heel ver in de verte rookpluimen van (toch ook weer vandaag) nieuwe bosbranden. Het houdt maar niet op.
Bij de eerste parkeerplaats de camper aan de kant. We lopen een zandduin op en zien voor ons een werkelijk prachtig azuurblauw meer omgeven door de kraterwand. Het meer heeft een doorsnede van 9 km.
Wat een juweel; vanuit de lucht moet dit wel op een saffier lijken. Zeer helder water en ook de overkant kunnen we goed zien. Hebben we toch weer geluk, want de lucht is strak blauw. Het fototoestel draait overuren. Dat wordt nog heel wat werk om er een selectie van te maken. Rechts van ons ligt een eiland (Wizard Island) wat in feite een opeenhoping is van sintels en andere producten van vulkanische activiteit. Men beschrijft dat dit eiland nog steeds groeit.
We rijden verder en kunnen het niet laten om bij elke parkeerplaats even te stoppen en uit te stappen. Ik kan je vertellen dat er vele parkeergelegenheden zijn aangelegd.
Na vijf keer uitgestapt te zijn komen we er achter dat, als we zo doorgaan, we vandaag niet rondkomen. De Rim Route om het meer is namelijk 53 km. Toch willen we de lunch niet overslaan en met een camper heb je ook je stoeltjes en brood bij je. Dus een klein plekje gekozen waar we een mooi overzicht houden over het meer. Wat een luxe om zo je brood op te mogen eten. We genieten er zichtbaar van. Weer een onvergetelijke dag.
Morgen dus weer verder met de twee campers: ‘On the road again’.
We beginnen het leven van camperen te leren kennen en zien in dat het niet te vergelijken is met kamperen met behulp van een caravan!
Vandaag zijn we vroeger dan anders op pad gegaan, het waaide behoorlijk en de camping was niet van dien aard om nog gezellig koffie te blijven drinken.
Nog een stukje naar het zuiden gereden, niet te ver, 100 km.
Onderweg getankt, er past meer dan 200 liter in de camper. We tanken hier gallons (= 3,78 liter) en dit kost $ 3,319 per gallon. Dit komt neer op $ 0,88 per liter.
Niet vreemd dat hier alleen maar gigantisch grote auto’s rijden.
Nu staan we weer op een wat vriendelijkere camping, met een grasveldje erbij onder grote pijnbomen. De eekhoorntjes Knabbel en Babbel scharrelen heen en weer. We hebben wat pinda’s neergelegd die ze gezellig op komen knabbelen.
Theo en Kees zijn nog een stukje gaan wandelen, maar daar is hier niet echt de gelegenheid voor. Een stuk langs de weg is niet zo leuk lopen. De Amerikanen doen alles met de auto.
Verder hebben we lekker van de zon genoten, met een boekje en een puzzeltje erbij.
Dinsdag 28 augustus 2018
Het is koud geweest vannacht. Als we om 07.15 uur opstaan is het nog -1 graden Celsius. Dus de kachel maar even opgestart. Gisteren hadden we al bekeken hoe deze aangestoken moet worden. Hij gebruikt gas om te verwarmen, we hebben een grote gastank aan boord, en elektriciteit nodig voor een ventilator. Een half uurtje is voldoende, daarna komt de zon alweer tussen de big Pines door. We hebben dus lekker buiten kunnen ontbijten.
Voor morgen hebben een volgende camping gepland 175 km verder naar het noord-westen. Toch weer een beetje terug naar boven. We kunnen een telefoon gebruiken in het douchegebouw. Worden vriendelijk te woord gestaan en kunnen morgen komen, dan hebben ze nog wel twee plekken naast elkaar voor twee dagen. Als het niet naast elkaar hoeft wel tot 7 september. We spreken af om het niet vast te leggen, maar dat we wel willen komen. Vanaf die camping kunnen we eventueel uitstapjes maken naar de kust.
Maar nu eerst weer op pad. Het doel voor vandaag is het Crater Lake, een van de natuurwonderen in het vulkanische land van Oregon. Een meer van 600 meter diep en ontstaan na een uitbarsting 7700 jaar geleden. De bergtop is eraf geblazen en daarna gedurende honderden jaren gevuld met gesmolten sneeuw en regenwater.
Het is niet ver van de camping, ongeveer 45 miles. Op de receptie heeft men ons het advies gegeven naar de noordelijke ingang te gaan en ‘clockwise’ om het meer te rijden. Dan is het eenvoudiger te stoppen voor het uitzicht over het meer.
Op de Highway slaan we rechtsaf en komen op een weg terecht die eindeloos lijkt te zijn. Kaarsrecht en dat minstens 20 miles (32 km) lang. Aan het eind zie je de weg nog net weer klimmen. We rijden toch ook weer door verbrande bosgebieden. Het is echt wel indrukwekkend, maar tegelijkertijd ook triest om te zien. Verder rijden we door een stuk woestijn. Als de camper even stilstaat zien we heel, heel ver in de verte rookpluimen van (toch ook weer vandaag) nieuwe bosbranden. Het houdt maar niet op.
Bij de eerste parkeerplaats de camper aan de kant. We lopen een zandduin op en zien voor ons een werkelijk prachtig azuurblauw meer omgeven door de kraterwand. Het meer heeft een doorsnede van 9 km.
Wat een juweel; vanuit de lucht moet dit wel op een saffier lijken. Zeer helder water en ook de overkant kunnen we goed zien. Hebben we toch weer geluk, want de lucht is strak blauw. Het fototoestel draait overuren. Dat wordt nog heel wat werk om er een selectie van te maken. Rechts van ons ligt een eiland (Wizard Island) wat in feite een opeenhoping is van sintels en andere producten van vulkanische activiteit. Men beschrijft dat dit eiland nog steeds groeit.
We rijden verder en kunnen het niet laten om bij elke parkeerplaats even te stoppen en uit te stappen. Ik kan je vertellen dat er vele parkeergelegenheden zijn aangelegd.
Na vijf keer uitgestapt te zijn komen we er achter dat, als we zo doorgaan, we vandaag niet rondkomen. De Rim Route om het meer is namelijk 53 km. Toch willen we de lunch niet overslaan en met een camper heb je ook je stoeltjes en brood bij je. Dus een klein plekje gekozen waar we een mooi overzicht houden over het meer. Wat een luxe om zo je brood op te mogen eten. We genieten er zichtbaar van. Weer een onvergetelijke dag.
Morgen dus weer verder met de twee campers: ‘On the road again’.
We beginnen het leven van camperen te leren kennen en zien in dat het niet te vergelijken is met kamperen met behulp van een caravan!
-
29 Augustus 2018 - 08:16
Hans G.:
Mooi verslag bedankt, een tank van 200 liter, te gek je zou hier wel ff uitkijken om hem vol te gooien á €1,75, dan hou je weinig vakantiegeld over. En over dat Camperen, dat klopt dat is totaal anders maar dan moet je wel dat trekgevoel hebben dan werkt het optimaal maar dat doen jullie ook. Veel plezier verder en wij wachten de berichten af‼️ -
29 Augustus 2018 - 09:25
Sandra :
je hebt het mooi geschreven lieve tante Miriam en is het gezellig en hebben jullie ook veel gedaan zeker bij jullie ook weer mooie weer ma en pa en oom Theo en tante Miriam heel veel liefst van sandra en een dikke knuffel van mij -
29 Augustus 2018 - 17:37
Trude En Ed:
Wauw, hier zouden we ook graag een keer de lunch willen gebruiken!
Het is werkelijk prachtig, de foto’s zijn plaatjes.
En wat een tank 200 lt, wel een lekker gevoel kan je nog eens een verkeerd afritje
nemen zonder in de problemen te komen.
De foto’s van het cowboy stadje zijn ook leuk,voor ons herkenbaar zijn ook wel in dit
soort stadjes geweest, net iets van de film.
Triest is wel al die verbranden bossen, lijkt ons wel een beklemmend gevoel, maar komt
in veel streken ieder jaar weer voor.
Geniet van de reis, wij volgen het trouw en genieten mee!
-
29 Augustus 2018 - 17:43
Trude:
Correctie verbrande bossen -
29 Augustus 2018 - 18:09
Renée Geurts:
Hallo avonturiers, wat een leuke belevenissen maken jullie mee, wat een prachtig land en wat is camperen leuk hè, ik wens jullie nog vele mooie dagen en kijk uit naar jullie volgend reisverslag en foto’s. -
29 Augustus 2018 - 20:05
Bernadette:
WOW, wat een schitterend meer en schitterende omgeving. Jullie zijn goed bezig.
Voer Knabbel en Babbel nog maar even en veel plezier met de volgende etappe.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
