Bali 4

Zondag 15 november 2009

Gisteren na het duiken zijn Es en ik nog even het zwembad ingegaan, Theo een douche genomen en daarna weer "pelan-pelan", rustig aan dus. Dat

ben je hier wel genoodzaakt te doen, de temperaturen lenen zich er niet voor om altijd actief te zijn.
Rond een uur of zes zijn we naar café Bamboo gegaan voor een drankje en daarna onze avondmaaltijd. Eerst ging ik weer bij Es achterop tot het punt

waar zij moet betalen om haar scooter te stallen. Ik doorgelopen naar Bamboo en zij Theo ophalen. Toen bleek dat zij allebei geen klein geld bij zich

hadden voor het parkeergeld. Zij samen weer terug, Esther nog wat beltegoed gekocht en weer richting café Bamboo.
Ik vroeg me af waar ze toch bleven, zo'n klein stukje, had verwacht dat ze mij tijdens het lopen al zouden inhalen. Zou er weer een razzia zijn? Of

waren ze aangehouden door de politie? Ik had de helmen bij me! Gelukkig viel het allemaal mee, maar begon me toch een beetje ongerust te maken.

Esther is wat eerder dan wij naar het hotel terug gegaan, zij had nog een afspraak met Nanang, broertje van vriendje van Emily. Zij zouden nog even

wat op het strand gaan drinken, maar is achteraf toch niet doorgegaan. In februari heeft Nanang Esther regelmatig meegenomen naar verschillende

dingen hier.
Er stond een lekker windje aan het strand en wij hebben samen nog gezellig een glaasje cointreau gedronken. Dit was mijn tweede glaasje alcohol

deze vakantie. Met die warmte heb ik hier helemaal geen behoefte aan. En ook drinken we eigenlijk helemaal geen koffie, alleen als we weten dat het

echte koffie is, anders krijg je Nescafé.

Weer terug bij het hotel zat Es met Hans te chatten en hebben we even het vervolg van ons reisverslag geplaatst. Nog even in mijn hotmail gekeken

en toen weer terug naar onze kamer. Het was zo benauwd bij Esther op haar terrasje.

Vanmorgen wilde Esther uitslapen, dus hebben wij samen ontbeten. Meteen na het ontbijt weer een wandelingetje richting het strand, maar nu via een

andere weg. Weer genoten van de bedrijvigheid op het water, er stond een licht briesje en we zaten lekker in de schaduw. Na een uurtje terug

gewandeld en een verfrissende plons in het zwembad was heerlijk daarna.
Es was ook inmiddels herrezen en kwam even bij ons babbelen. Vanmiddag als de ergste hitte voorbij is gaan we met zijn drieën richting Beach Café

en de beauty salon................. wordt vervolgd.

Zoals gezegd heeft Es eerst mij naar de salon gereden en daarna Theo. Ik mocht lekker op een bankje gaan liggen met een gat voor mijn gezciht

erin en het Indonesische meisje heeft mij heerlijk gemasseerd. Even later hoorde ik Theo en Esther binnenkomen en ook zij hebben eenzelfde soort

massage ondergaan. JAAAA Theo ook!! Wie had dat nog gedacht dat hij op 58-jarige leeftijd zich zou laten masseren voor de eerste keer in zijn

leven?!! (Es: ik had de meiden van de salon verteld dat pa het eigenlijk maar niets vond, maar zich toch heeft laten overhalen omdat zij gezegd

hebben dat hij na één keer niet anders meer zou willen. Hier was een hoop gegiechel om... )
Een uurtje later was ik klaar en mocht mij douchen om de olie af te wassen. Daarna nog een gezichtsbehandeling en wat schertst onze verbazing (die

van Es en mij): Theo onderging OOK een gezichtsbehandeling. Wat een verrassing! (Es: ze hadden hem wijsgemaakt dat het van mij moest en al

geboekt was, dus hij is maar gaan liggen! Haha... wederom giechelen met de meiden en natuurlijk een foto gemaakt voor het bewijs. Echt wel dat hij

het lekker vond! Het was echt een verwendag vandaag en Theo heeft ook een heel mooi glad gezichtshuidje gekregen. De meisjes zeiden dat we

moesten uitkijken dat niet alle vrouwen aan hem bleven hangen! Als klap op de vuurpijl heb ik ook nog mijn haar laten wassen en drogen, wat voelden

we ons verfrist en ontspannen. En deze hele ceremonie heeft ons het luttele bedrag van 28 euro gekost. Wat een luxe allemaal.

Daarna naar het Beach Café, onze favoriet. Het was nog licht, dat was de bedoeling want we hadden deze plek nog nooit bij daglicht gezien.
Heel erg druk ook, op zondag is er veel lokale bevolking op de been, overal op het strand en in de zee. Genoeg om naar te kijken.
Theo zat al aan een biertje toen wij aankwamen, helemaal op zijn gemakje. Wij weer een lekkere aardbeien-lassie (= yoghurtdrank met

vruchtensmaak) gekozen en wat kleine hapjes erbij. Blijven zitten tot het tijd was om een maaltijd te bestellen en ter afsluiting voor Es en mij een kopje

koffie. Es zei toen we net de koffie hadden: het gaat zo regenen, ik voelde nog niets, maar even later wel en twee tellen later......................... of er een

sluis werd opengetrokken.

Iedereen holde het restaurant binnen, maar het personeel moest alle spullen nog binnenhalen, de arme zielen en werden dus drijfnat. Het was een

hele korte maar heftige bui. En het was juist zo gezellig, er zit daar een band die hele goede jazzy muziek speelt.
Es heeft afgerekend en ons daarna 2x enkele reis naar huis gebracht.

Ons plan is nu om morgenochtend om 5 uur op te staan om naar de zonsopgang te gaan kijken. Wordt vervolgd ................................